اخلاق حرفه ای درسازمان فروش بیمه

اخلاق حرفه ای درسازمان فروش بیمه
 

اخلاق حرفه ای درسازمان فروش بیمه قسمت اول ...

مقدمه:    

نویسنده این سطورکه 37سال از زندگی خود را در شبکه فروش بیمه بعنوان نماینده بیمه کل  ونیز مدیر ارشد آموزش در قبل انقلاب ودر بخش خصوصی (بیمه بین المللی ایران و امریکا و بعد ازانقلاب شرکت بیمه توانا) وسپس 30سال فعالیت در شرکت بیمه آسیا وهمچنین بعد از خصوصی سازی شرکت های بیمه در بعد از انقلاب بعنوان مشاور بیمه و مدیر ارشد آموزش در شرکت های بیمه از نزدیک با شبکه فروش آشنائی وارتباط موثر وآموزشی داشته است، همچنین در قبل از انقلاب ازاعضاء موثر وفعال سندیکای نمایندگان بیمه کشور ونیز شورای نمایندگان بیمه بعد از انقلاب و عضو موثر هئیت موسس انجممن صنفی نمایندگان بیمه آسیا (دومین شرکت بیمه  دولتی کشور) و سپس از مشوقان تاسیس انجمن های صنفی سایر شرکت های بیمه بوده است بنابراین  بر خود وظیفه و لازم میداند حال که شبکه فروش صنعت بیمه گسترده شده است نظرات و تجارب خود را در مورد بهینه کردن و حرفه ای کردن این شبکه وبویژه در بعد اخلاق حرفه ای با سایر همکاران خویش در میان بگذارد.

گذشته چراغ راه آینده است:

قبل از ورود به بحث اصلی لازم است نگاهی گذرا به تاریخچه حرفه فروش بیمه (اعم از نمایندگی یا کار گزاری) بنماید.اواخر دوره قاجار وبا شروع مدرنیسم و ورود کالاهای خارجی به کشورو ورود سیاحان وسفرای دیگر کشورها به ایران اندیشه های نوین غرب وخدمات نوین آنها از جمله " بیمه" نیز وارد مفاهیم و ادبیات ما شد.بر اساس اسناد تاریخی ورود نخستین شرکت های بیمه در اواخر دوره قاجاریه شرکت های بیمه خارجی بودند از جمله:  نمایندگی های بیمه  روسی "نادژا" و"کافکا" و سپس نمایندگی بیمه انگلیسی"آلیانس"و طبیعی است که چون حجم پروژه های صنعتی  در ایران بسیار ناچیز بوده است فعالیت این نمایندگی ها بیشتر در زمینه بیمه های باربری کالاهای وارداتی ونیز پروژه های بزرگ صنعتی مانند استخراج نفت و سایرقراردادهای انحصاری و استعماری بوده است اسنادی در دست نگارنده وجود ندارد که وضعیت حرفه نمایندگی بیمه در آن زمان چگونه بوده است؟ ولی یقیناً نمایندگی  شرکت های مزبور با اهداف انحصارگرانه و استعماری تاسیس شده بود کما اینکه در سال 1314که مرحوم"دکترآقایان "مامور میشود تا شرکت بیمه ایران را تاسیس و راه اندازی کند در خاطرات خود ذکر میکند که وقتی عازم سفر به خارج از کشور شد تا ارتباطات بین المللی شرکت نو پای بیمه ایران را از جمله"بیمه اتکائی" را فراهم کند موانع و سدهای فراوان سر راه او ایجاد میکنند تا شرکت بیمه ایران تاسیس نشود ! وپر واضح است که منافع استعماری بیمه گران خارجی اجازه نمیداده است که صنعت بیمه بدست ایرانیان اداره شود وبی شک درچنین جوی به حرفه نمایندگی بیمه در میان ایرانیان نیز اهمیت لازم داده نشده است.بعد از تاسیس شرکت دولتی بیمه ایران در سال 1314و علی رغم مشکلات فراوان سر راه خود خوشبختانه این شرکت شروع به فعالیت میکند و نخستین گام ها را در جهت انجام بیمه واردات کالا (بیمه باربری) و بیمه پروژه های دولتی  و بیمه آتش سوزی برای بنگاه های کوچک ومتوسط (که به صورت پراکنده رو به تزاید بودند) و نیز آشنائی کشور با بیمه های حوادث گروهی و به نوعی اولین پایه های بیمه تامین اجتماعی را نیز بر میدارد.در این دوران نیز دسترسی نویسنده این سطور به آمار دقیق شبکه فروش شرکت بیمه ایران نیز مقدور نبوده ولی ظاهراً تعداد نمایندگان بیمه شرکت بیمه ایران بسیار ناچیز بوده است واز قدیمی ترین نمایندگان بیمه در بیمه ایران و کشور مرحوم "شاه گلدیان"(که مدتی نماینده بیمه آلیانس بوده است) ونیزمرحوم "پطروسیان"بوده اند.لازم به یاداوری است که با تاسیس بیمه ایران در سال1314و مصوبات قانونی اجازه فعالیت برای نمایندگی های بیمه خارجی با قوانین و نظارت جدی رو به روشده ومحدود میشود و در این زمان ظاهراً نمایندگی بیمه آلیانس ،یورکشایرواینگستراخ تا مدت ها در دهه 1310 مشغول به فعالیت بوده اند.

با گسترش مفهوم بیمه گری ومفاهیم بیمه بعد از سال 1314(تاسیس بیمه ایران) در سال 1316قانون بیمه به تصویب مجلس شورای ملی رسید که هنوز نیز جاریست و به نظر میرسد این قانون مقدمات تاسیس و فضای مناسب را برای شرکت های بیمه بخش خصوصی در سالهای بعد فراهم نمود و بدنبال تاسیس بیمه ایران بمرور در طی سالهای مختلف تا قبل از انقلاب 13 شرکت دیگر با نامهای:1-شرکت بیمه آسیا 2- شرکت بیمه ملی 3- شرکت بیمه امید4- شرکت یبمه ساختمان و کار 5- شرکت بیمه تهران6-شرکت بیمه حافظ 7- نمایندگی بیمه اینگستراخ  8- شرکت بیمه البرز 9- نمایندگی بیمه یورکشایر10- شرکت بیمه شرق(اولین شرکت بیمه خصوصی قبل از انقلاب در سال 1329) 11- شرکت بیمه آریا 12 - شرکت بیمه پارس 13- شرکت بیمه بین المللی ایران و امریکا(آخرین شرکت بیمه خصوصی قبل از انقلاب در سال 1354) تأسیس شدند.

با تاسیس شرکت های فوق از یک طرف صنعت بیمه رشد بیشتری کرد و تنوع طرح های بیمه ای نیز افزایش یافت و طبعاً شرکت های بیمه اقدام به انتخاب "نمایندگان بیمه"و نیز "کارگزاران بیمه"نموند وعملا ًشبکه نمایندگی بیمه به کندی گسترش یافت  تا جائیکه سندیکای نمایندگان بیمه در سال 1344(با23عضو) تاسیس گردید وتمام نمایندگان بیمه کشور رابه منظور حفظ حقوق صنفی آنان زیر پوشش خود قرار داد ودر آن سالها نیزتعدادی نمایندگان رسمی بیمه کشور به دهها نفر(در سال 47به 41نفر) محدود بود وچندین کارگزار رسمی بیمه که تعدادشان به انگشتان یک دست هم نمی رسید در بازار بیمه قبل از انقلاب فعالیت میکردند.در سال1350بیمه مرکزی ایران به منظورنظارت بر شرکت های بیمه در بازار بیمه ، ارتقاء صنعت بیمه و نیز نظارت برنمایندگان بیمه و کارگزاران  بیمه تاسیس شد.